f r a n s j e s m i t . n l
Wit licht valt zachtjes op wol, zijde en katoen. Ongefilterd, ongekleurd, puur en wit. Borduurlijnen vertellen mijn verhalen als potloodlijnen op papier. Ik voeg andere pure materialen toe als ijzerdraad, lood, papier en parelmoer. Ik bouw met wol, zet het vast met doek en word groter. Ik vind beeld. Van plat naar 3 dimensies, van klein naar groot.
Kleine figuurtjes in wit vilt meten het gewicht van de ziel, ze vertellen van vrijheid in je hoofd. Over Don Quichote die tegen windmolens vocht, over reizen op vleugels van paarden of op een springende haas en de hond uitlaten. Over dromen van snel, sneller, snelst en dan jezelf voorbij hollen tot je stilstaat en ineens ziet wat er allemaal al rond je is. Wieltjes en vleugels, bewegen& bewogen worden.
Grotere figuren staan op sokkels van gevonden hout, ze zijn gemaakt van wol en papier, kaasdoek en hebben gehaakte onderdelen. Onderzoek levert nieuw materiaal als darm, visleer en koffiezakjes.
w o r l d, m y w o r l d
foto's gemaakt door Isabel Pfeiffer
Mijn vader, Leonard Smit, is de ontwerper van meerdere alfabetten. De Amazone is een van de bekendste. Dit figuurtje ontstond als ode aan hem. Het paard is vervangen door een geitje en ik zit er trots en bevallig bovenop. Wat een mooie herinneringen aan deze talentvolle, inventieve en creatieve vader. Wat hij mij heeft gegeven kon niemand anders me geven. Ik ben dankbaar.
Oefening in de vrije val, gewoon DOEN. Jezelf overgeven aan het proces en zo je creativiteit de volle ruimte geven is lastig. Je hoofd zit in de weg, je oordelen en je gedachten vooraf belemmeren het vrije verbeelden. Dit is echter wel voorwaarde om tot eigenheid en uniciteit te komen. De vrije val is als een beweging, onverwacht qua richting en eindpunt, een overval op de emoties en een goede oefening voor het leven zelf.
